Heel vroeg op.... maar ook heel gaaf.... en heel veel waanzinnig mooie dingen gezien

Ineens is het 26 februari geworden en zit ik Cumberland op de camping (langs The Great Ocean Road) waar de eenden onder mijn stoel doorlopen. Wat gaat de tijd toch snel!

Laat ik eens even terug gaan naar 23 februari laatste dag in Christchurch. Het regende en het miezerde, het kwam met bakken uit de lucht... kortom het heeft echt de hele dag geregend. In Nederland zeggen we wel eens (althans ik), het kan niet de hele dag regenen, nou hier op het Zuidelijk halfrond kan dat prima kan ik je vertellen. We zijn mega cultureel bezig geweest. Eerst naar de kartonnen cathedraal geweest (ter vervaning totdat de echte cathedraal weer hersteld is), daarna door naar het Earthquake museum (ja, het moet niet gekker worden.... 2e museum in de vakantie!). Ontzettend indrukwekkend wat je daar ziet en de verhaleen die de mensen vertellen hoe zij he ervaren hebben en wat voor impact dat op hun leven heeft gehad. De verwoesting is echt bizar groot geweest. Als je daar uitkomt, ben je echt wel even stil en moet je dat verwerken. Dus koppie thee gescoord (ja het regende, dus we heben binnen gezeten. Vandaar uit zijn we naar de herdenkingsmuur geweest. Zeer indrukwekkend ook, temeer het 22 februari "memorial day" was; dus er lagen allemaal bloemen. Even wat gegeten (ja binnen ook, want het kwam met bakken uit de lucht) en toen door naar de Art Gallery. Gratis toegang en leuk om gezien te hebben, maar ook weer niet wereldschokkend, maar we liepen droog. 

Tenslotte door de regen naar de bibliotheek. Supergave locatie en heel mooi om daar rond te lopen. 4 verdiepingen en het is een soort ontmoetingsplaats ook. Al lopend langs de boeken, zie ik ineens een boek staan met de tekst "Mark Rutte". Ik heb het 2x moeten lezen, maar het stond er toch echt! Er was een sectie Nederlandse boeken (en ook alle andere talen/landen die je verzinnen kunt). Dat is best raar dan als je daar zo tegenaan loopt. Nou toen toch nog maar even een wijntje gedronken en richting huis gegaan, om de koffer goed in te pakken en alles klaar te zetten. De volgende ochtend was er geen tijd om na te denken want de taxi stond om 3.30 voor de deur want we vlogen 6.00 uur. Echt heel veel te vroeg om te vertrekken. 

Voor 3.45 op de luchthaven en er stond een behoorlijke rij (incheck was voor 2 vluchten), maar met 6 balies hadden we bedacht dat he wel snel zou gaan. Dat viel vies tegen. Waarom gen idee, maar er zat nietheel veel beweging in en de rij was inmiddels ruimschoots verdubbeld. Nou toen waren wij aan de beurt en ja hoor.... de naam van Joke klopt niet. Nou bijzonder is wel, dat ze allemaal het zelfde tegen je zeggen: nee we kunnen geen naamswijziging doen en internationaal moet de naam matchen met het paspoort. Met de medeling dat zij (Qantas) ons vorige keer ook hadden laten vliegen, daar konden ze niets mee. Ik moest sales kantoor / helpdesk maar bellen. Nee, u heeft niet rechtstreeks bij Qantas geboekt, maar bij een reisagent. Die moet het (laten) aanpassen. Nee.... dat kan niet, dat hebben wij al gevraagd. Hoe kunnen we dit oplossen????? HELP. Geloof me, de wanhoop was ik redelijk nabij, want niemand kon iets doen en de rij werd ook wat minder (we vlogen immers binnen 45 minuten!). Inmiddels had ik de dame van de helpdesk zo ver, dat zij akkoord gaf dat Joke mocht vliegen, maar dan moest de dame achter de balie nog worden overtuigd. En natuurlijk bleef ik aardig, vriendelijk en begrijpend (en ja de fout ligt bij ons), maar doe iets! Nou toen bleek de dame achter de balie toch ook in beweging te komen, en heeft immigratie gebeld. En wat bleek, ja hoor er was een mogelijkheid. Joke staat er op he ticket en als toevoeging: AKA Johanna.... pffff hoe moeilijk kan het toch zijn. Waarom heb je dat niet in eerste instantie gedaan? Afijn, jullie snappen dat ik die discussie niet ben aangegaan en ik heb ook niet gevraagd of we naast elkaar konden zitten. Ik had niet het idee dat dat in goede aarde zou vallen. De boarding kaart met de AKA erop hebben we uiteraard bewaard... je weet nooit of we het nog bij de volgende vluchten kunnen gebruiken. We gaan het zien.

Super goede vlucht gehad (hoewel we een klein uurtje waren vertraagd, toch nog zeer bijtijds in Melbourne aangekomen). In de taxi, spullen nergezet in de hostel en direct de hort op in de wijk Fitzroy. Echt superleuk. Allemaal hippe tentjes en winkeltjes, lekker gelucht en toen richting hostel gegaan. Gedoucht en hoppa, richting een straat waar iets met grafitti was. Ik heb nog zoveel grafitti gezien. Super leuk en toen riant gegeten in een restaurant dat ik bij Masterchef Australia had gezien. Dat ging in een razend tempo, want we hadden een slot van 2 uurtjes, maar het was super. Toen naar huis gelopen en we waren echt volledig gesloopt...maar we hadden wel een gave dag gehad. 

De volgende ochtend ergens een laat ontbijt genomen en toen de Eureka tower bezocht. Dan kun je in een box gaan staan op de 88e verdieping (bijna 300 meter boven de grond), en die schuift dan het gebouw uit en de vloer wordt doorzichtig. Is niet mijn sterkste kant kan ik je vertellen, maar super gaaf om te doen. Daarna de camper opgehaald en daar werden wij blij verrast. We hebben een upper en lower deck om te slapen, dus ieder zijn eigen bedje. We hebben heel veel bergruimte... echt helemaal top.
Gisteren dus nog een stukje gereden naar Geelong (met en tussenstop op landgoed Werribee - super gaaf!), want vanochtend zijn we wezen ballonvaren. Wekker ging gezellig weer om 4.15 en voor het eerst in het donker gereden. Nou dat ballonvaren was weer geweldig. Het was mijn 3e ballonvaart, maar ik blijf het echt geweldig vinden. Daarna in de camper gestapt en zijn we begonnen aan The Great Ocean Road. En ja, geloof het of niet.... we hebben weer behoorlijk wat regen gehad onderweg. Neemt niet weg, dat het hier schitterend mooi is! Onderweg diverse stops gemaakt en tenslotte in Port Campbell terecht gekomen. Een kleine plek, maar prima camping, heel veel horeca (waar we ook goed gebruikt van hebben gemaakt in de avond). We besloten om hier 2 nachten te blijven en van hieruit een stuk Great Ocean Road te doen. 

Nou dat hebben we dus vandaag (lees: 28 feburari) gedaan en dat was echt meer dan fantastisch! De uitzichten, de rotsformaties.... wat kan de wereld/natuur toch mooi zijn. En nu zijn we net weer terug op de camping en ga ik een beetje aan mijn fotoboek werken, hebben we de route voor morgen uitgestippeld (en voor een groot deel van de rest van de vakantie, maar dat nog niet in detail) en publiceer ik weer dit enorm enerverende stuk blog. 

Nog even iets wat ons opvalt hier. Behalve dat een flink aantal mannen afschuwelijke kapsels hebben, zijn de vrouwen daarentegen super hip. Heel veel vrouwen -jong of oud- lopen met de meest uiteenlopende kleuren in hun haren. Al pratende bij de boekhandel, gaven 2 vrouwen aan dat dit heel normaal is in Australië (hetgeen ook klopt als e het straatbeeld bekijkt). Denk bijvoorbeeld aan strepen blauw en rood en het witte gedeelte is dan het grijze haar. Knal paarse of rode lokken, blauw is ook een gewilde kleur.... Het was even wennen in het begin, maar ik moet zeggen, dat ik het wel leuk vindt. Ik hou het maar op grijs!

Dit was het dan weer even van mijn kant.... laterrrrr!

Joyce